Η κρίση πανικού, όπως και η κρίση άγχους, είναι δύο έντονες δυσάρεστες καταστάσεις, οι οποίες μπορούν να συμβούν στον καθένα, όταν βρίσκεται υπό πίεση, ή σε μία συγκεκριμένη φάση που του προκαλεί δυσφορία. Αν και τα συναισθήματα μοιάζουνε σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, δεν παύουν αυτές να διαφέρουν σε συγκεκριμένα σημεία.
Επομένως εντοπίζονται ομοιότητες αλλά και διαφορές. Μια κρίση άγχους, έρχεται συχνά ως αντίδραση του οργανισμού σε έναν στρεσογόνο παράγοντα, ενώ μία κρίση πανικού προκαλείται πάντα από μία φοβία.
Σε μία κρίση άγχους, οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται τον φόβο και να νιώσουν τους παλμούς της καρδιάς τους να χτυπούν δυνατά και να έχουν δύσπνοια. Αυτή η κατάσταση όμως είναι προσωρινή, αφού μόλις απομακρυνθούν από την πηγή που τους δημιουργεί στρες, αμέσως ηρεμούν και συνεχίζουν τις δραστηριότητες τους, χωρίς να έχουν κάποια μεγάλη επίπτωση στην ψυχολογία τους.
Από την άλλη πλευρά, μία κρίση πανικού, δεν κυριεύει ένα άτομο με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με το άγχος. Είναι πολύ πιο απρόβλεπτη, διότι προέρχεται από ψυχολογικούς παράγοντες. Αυτό που αισθάνεται το άτομο που παθαίνει αυτού του είδους την κρίση, είναι έντονος φόβος και απόγνωση. Μπορεί να αισθάνονται ότι θα πεθάνουν, ή ότι θα χάσουν τον έλεγχο για κάτι, ή ακόμα και ότι παθαίνουν καρδιακή προσβολή. Εμφανίζουν ένα πλήθος φυσικών συμπτωμάτων, που μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος, δύσπνοια, ζάλη και ναυτία. Μετά από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση, τα άτομα αυτά, δεν μπορούν να ηρεμήσουν εύκολα, όπως στην περίπτωση μιας κρίσης άγχους και αυτό γιατί ο φόβος τους μεγαλώνει και πλέον να ανησυχούν, για το τι μπορεί να τους συμβεί σχετικά με τον φόβο που έχουν αναπτύξει, ή την επόμενη φορά που θα ξαναβρεθούν στην ίδια κατάσταση. Αυτό είναι γνωστό και ως αναμενόμενο άγχος.
Επίσης, για να προφυλάξουν τους εαυτούς τους, αρχίζουν να αποφεύγουν τα μέρη στα οποία έχουν πάθει κρίση πανικού κατά το παρελθόν, ή καταστάσεις οι οποίες τους ξυπνούν τις συγκεκριμένες φοβίες, που τους οδηγούν στην κρίση. Για παράδειγμα, αν κάποιος είχε πάθει κρίση, σε ένα εστιατόριο, πιθανότατα να μην ξαναπάει ποτέ εκεί. Αν είναι μία κατάσταση όπως για παράδειγμα ένα προγραμματισμένο ταξίδι και του ξυπνήσει ο φόβος ότι κάτι μπορεί να του συμβεί, τότε δεν θα διαστάσει να το ακυρώσει, ακόμα και την τελευταία στιγμή.
Τα ευχάριστα νέα για αυτή την κοινή διαταραχή, είναι ότι μπορεί να ξεπεραστεί. O καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η ψυχοθεραπεία. Για να είναι όμως αποτελεσματική, θα πρέπει πρώτα να το έχετε πάρει σοβαρά απόφαση να ξεκινήσετε αυτή τη δουλειά με τον εαυτό σας. Είναι δύσκολο να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις φοβίες και τις αιτίες που τις προκαλούν. Μόνο έτσι όμως μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω και να ομορφύνουμε τη ζωή μας, αλλά και να αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας.