«Το να είσαι όμορφος, σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου. Δεν έχεις ανάγκη την αποδοχή των άλλων. Εσύ πρέπει να αποδεχθείς τον εαυτό σου», είχε πει ο βουδιστής μοναχός Τικ Νατ Χαν.
Ζούμε σε έναν κόσμο που δίνει μεγάλη σημασία στην εικόνα του σώματος. Από μικρή ηλικία, στο καθημερινό μας λεξιλόγιο μπαίνουν η δίαιτα, η γυμναστική και η αποτοξίνωση, ενώ μαθαίνουμε να συγκρινόμαστε με τον καθένα. Η υγεία έρχεται σε δεύτερη μοίρα, ο αριθμός που δείχνει η ζυγαριά συχνά γίνεται σημαντικότερος – αρκεί, μάλιστα, για να μας χαλάσει τη μέρα, αν το πρωί είναι μεγαλύτερος από εκείνον που περιμέναμε.
Κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και βλέπουμε μόνο ατέλειες. Έχουμε κλάψει εξαιτίας της εικόνας μας, επειδή δοκιμάσαμε ένα παντελόνι που δεν κούμπωνε, επειδή ίσως έχουμε μάθει να μετράμε την αξία μας ανάλογα με το αν και πόσο αδύνατοι είμαστε.
Πέντε λέξεις, όμως, μπορούν να μας βοηθήσουν.
Εντάξει
Είναι πολύ σημαντικό να λέμε στον εαυτό μας πως «είμαι εντάξει, όπως κι αν είμαι». Διότι πολύ συχνά, φερόμαστε λες και η ζωή σταματά και θα ξαναρχίσει όταν μπούμε στο παντελόνι, όταν χάσουμε τα περιττά κιλά. Χρειάζεται να μας αγαπάμε καθ’ όλη τη διάρκεια της προσπάθειας – όχι μόνο όταν φτάσουμε στο στόχο. Το πιθανότερο είναι πως, με αυτήν τη λογική, δε θα αποδεχθούμε την εικόνα μας ποτέ.
Παραδίνομαι
Όχι, δε θα παραδοθούμε στη μεγάλη όρεξη για γλυκά, αλλά στο συναίσθημα που μας οδηγεί σε αυτήν την ανάγκη. Αντί να βρούμε παρηγοριά στο φαγητό, ας κοιτάξουμε την ψυχή μας κατάματα κι ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε γιατί τρώγοντας αισθανόμαστε καλύτερα – ή, γιατί ακούγοντας το στομάχι να γουργουρίζει, η αυτοπεποίθηση εκτοξεύεται.
Εμπιστεύομαι
Το να εμπιστευθούμε το σώμα μας, είναι δύσκολο, απαιτητικό, θέλει χρόνο. Έχοντας περάσει χρόνια αγνοώντας τα μηνύματα που μας στέλνει, θα χρειαστεί να προσπαθήσουμε πολύ μέχρι να ακούσουμε πραγματικά τις ανάγκες του. Σταματάμε, για παράδειγμα, να τρώμε όταν χορτάσουμε ή όταν αδειάσει το πιάτο; Τρώμε επειδή πεινάμε ή επειδή δεν έχουμε κάτι να κάνουμε; Αντίστοιχα, μένουμε νηστικοί επειδή είμαστε χορτάτοι ή για να τιμωρήσουμε τον εαυτό μας, επειδή πήραμε 100 γραμμάρια;
Συμπόνοια
Πόσες φορές φάγαμε πίτσα το βράδυ, ξυπνήσαμε και σκεφτήκαμε «Γιατί πάλι; Γιατί το έκανα αυτό;». Και περνάμε ολόκληρη τη μέρα με ένα αίσθημα αποτυχίας, μας φερόμαστε άσχημα θεωρώντας πως «θα πάρουμε μπρος». Δε λειτουργεί έτσι, όμως.
Μόνο αν αγαπήσουμε πραγματικά τον εαυτό μας, θα δούμε τη διαφορά που θέλουμε. Η αλλαγή ξεκινά από μέσα μας. Αντί να μας δημιουργήσουμε ενοχές, ας σκεφτούμε πως μία κακή επιλογή δεν καταστρέφει τα πάντα. Κι ας πούμε δυνατά πως «δεν πειράζει, συνεχίζουμε, σήμερα όλα θα είναι καλύτερα».
Ευγνωμοσύνη
Κανενός το σώμα δεν είναι τέλειο. Όλοι έχουμε ανασφάλειες. Ας πάρουμε, όμως, ένα λεπτό κι ας σκεφτούμε πόσα μπορούμε να κάνουμε χάρη στο σώμα αυτό. Χάρη στα πόδια μας, έχουμε τη δύναμη να γυρίσουμε τον κόσμο, να τρέξουμε στην εξοχή. Χάρη στα μπράτσα μας, σηκώνουμε τα παιδιά μας και τα παίρνουμε αγκαλιά. Το λίπος που δε φεύγει, γύρω από την κοιλιά, υπάρχει εκεί επειδή κάποια μέρα θα γίνουμε μητέρες.
Ακόμη κι αν δεν είναι τέλειο, του χρωστάμε ένα «ευχαριστώ». Για αντάλλαγμα, θα το αγαπήσουμε και θα το προσέξουμε περισσότερο.
Διαβάστε επίσης:
Οι φράσεις που χρησιμοποιούμε και, άθελά μας, προωθούμε την «κουλτούρα της δίαιτας»
Μια φωτογραφία της Billie Eilish αποκαλύπτει το πιο σκληρό πρόσωπο των social media
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση