Λέγεται ότι τα μάτια είναι ο «καθρέφτης της ψυχής» και όχι άδικα. Ο τρόπος που κοιτάμε και παρατηρούμε, πολλές φορές αποτελεί ένα μέσο μη λεκτικής επικοινωνίας και μπορεί να μας πει πολλά για ένα άτομο, χωρίς να χρειαστεί να μιλήσουμε μαζί του. Οι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος μπορούν να συμπεράνουν μεγάλο μέρος της κατάστασης ενός ατόμου από παράγοντες που σχετίζονται με αυτά.
Οι κόρες του οφθαλμού, είναι ένα μέρος της γλώσσας του σώματός μας που ουσιαστικά δεν μπορούμε να έχουμε κανέναν έλεγχο.
Εκτός από το φως που επηρεάζει τη διαδικασία της όρασης (Διαστολή : αύξηση του μεγέθους των κόρων οφθαλμών, συστολή : μείωση του μεγέθους των κόρων οφθαλμών), ο Eckhard Hess (1975), διαπίστωσε ότι αυτές διαστέλλονται όταν ενδιαφερόμαστε για το άτομο με το οποίο μιλάμε ή το αντικείμενο που εξετάζουμε.
Για δοκιμή, ελέγξτε το μέγεθος που έχουν οι κόρες των οφθαλμών ενός φίλου σας όταν μιλάτε για κάτι ενδιαφέρον. Στη συνέχεια, αλλάξτε το θέμα με κάτι άνευ σημασίας και παρατηρείστε πώς αλλάζουν μέγεθος.
Οπτική επαφή
Για να έρθουμε σε επαφή και να επικοινωνήσουμε με ένα άτομο, η αποτελεσματική επικοινωνία με τα μάτια είναι απαραίτητη για την καθημερινή μας αλληλεπίδραση, αλλά και για όσους θέλουν να είναι αποτελεσματικοί και επικοινωνιακοί με τον κόσμο:
Γενικά στις δυτικές κοινωνίες και σε πολλούς άλλους πολιτισμούς, η οπτική επαφή με ένα άτομο, μπορεί να είναι τακτική αλλά όχι επίμονη. Όταν συμβαίνει σε υπερβολή, θεωρείται συχνά ως απόπειρα εκφοβισμού, με αποτέλεσμα το άτομο αυτό, να αισθάνεται άβολα και απειλητικά.
Ακόμη και μεταξύ ανθρώπων και ζώων, η επίμονη οπτική επαφή μερικές φορές είναι ανεπιθύμητη. Επιστημονικά δημοσιεύματα αναφέρουν, ότι αποτελεί έναν λόγο για τον οποίο, πολλά μικρά παιδιά πέφτουν θύματα επιθέσεων από κατοικίδιους σκύλους, καθώς τους κάνουν να θέλουν να αμυνθούν.
Η υπερβολικά επίμονη οπτική επαφή, είναι επίσης ένα σημάδι επίγνωσης για τα μηνύματα που εκπέμπουμε. Στην περίπτωση ενός ατόμου που προσπαθεί να εξαπατήσει κάποιον, μπορεί να διαστρεβλώσει την οπτική επαφή, ώστε να μην χρειαστεί να αποφεύγει να κοιτάξει στα μάτια τον συνομιλητή του. Αυτή είναι μια ευρέως αναγνωρισμένη ένδειξη ψέματος.
Η αποφυγή οπτικής επαφής είναι ένα σημάδι δυσφορίας
Ο λόγος που αποφεύγουμε να κοιτάξουμε κάποιον στα μάτια είναι από ντροπή ή επειδή προσπαθούμε να τον εξαπατήσουμε. Ωστόσο,το Πανεπιστήμιο Stirling της Σκωτίας, διαπίστωσε σε μία μελέτη ότι όταν μας κάνουν μία ερώτηση που δεν θυμόμαστε, είναι πιο πιθανό να βρούμε την απάντηση όταν δεν έχουμε οπτική επαφή, γιατί κοιτώντας κάπου αφηρημένα είναι πιο εύκολο να συγκεντρωθούμε.
Κλάμα
Στις περισσότερες κουλτούρες σε όλο τον κόσμο, το κλάμα θεωρείται ότι προκαλείται από μια ακραία εμπειρία συναισθημάτων. Συνήθως, σχετίζεται με τη θλίψη, αν και συχνά οι ακραίες εμπειρίες της ευτυχίας και μέσω του χιούμορ, μπορούν να μας κάνουν να κλαίμε. Προσοχή όμως γιατί μερικοί δεν κλαίνε από χαρά ή λύπη, αλλά υποκριτικά για να κερδίσουν την εύνοια μας.
Ανοιγόκλεισμα ματιών
Όταν ο ένας συνομιλητής ανοιγοκλείνει τα μάτια του περισσότερο από 6-10 φορές το λεπτό, μπορεί να είναι μια καλή ένδειξη ότι προσελκύεται από το άτομο με το οποίο μιλάει και για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται ως ένδειξη φλερτ.
Κατεύθυνση ματιών
Τι μας λέει η κατεύθυνση που κοιτάει κάποιος για το τι σκέφτεται ή αισθάνεται; Λοιπόν, πιθανώς ακριβώς αυτό που βλέπει.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξετε, είναι η κατεύθυνση που κοιτάζουν τα μάτια κάποιου όταν σκέφτεται. Όταν στρέφουν το βλέμμα αριστερά, δείχνει ότι αναπολεί ή προσπαθεί να θυμηθεί κάτι. Αν κοιτά δεξιά φανερώνει πιο δημιουργικές σκέψεις και αυτό συχνά ερμηνεύεται ως πιθανό σημάδι, ότι κάποιος μπορεί να είναι απατηλός σε ορισμένες καταστάσεις.
Σημείωση: εάν ένα άτομο είναι αριστερόχειρας, οι δείκτες κατεύθυνσης υπολογίζονται αντίστροφα.
Από τα παραπάνω ευρήματα, αν θέλετε να δείξετε ότι ενδιαφέρεστε για αυτό που έχει να πει κάποιος, καλό θα ηταν να διατηρείτε οπτική επαφή μαζί του, αλλά θυμηθείτε ότι δεν χρειάζεται σε υπερβολικό βαθμό.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία, τα μάτια τους παραμένουν επικεντρωμένα στο πρόσωπο που έχουν απέναντι τους, περίπου για το 80% του χρόνου, αλλά όχι αποκλειστικά στα μάτια. Αντ ‘αυτού, εστιάζουν στα μάτια για δύο έως τρία λεπτά, στη συνέχεια μετακινούνται προς τα κάτω στη μύτη ή στα χείλη και στη συνέχεια πίσω στα μάτια.
Σε κάθε περίπτωση, αποφύγετε να κοιτάτε προς τα πάνω και δεξιά διότι είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο πλήξης.