Προσπαθώντας να «μετρήσουμε» την επιτυχία, συχνά προσπαθούμε να μας κοιτάξουμε μέσα από τα μάτια των άλλων. Πώς μα αντιμετωπίζουν; Μας θεωρούν καλύτερούς τους; Πώς είναι η οικονομική μας κατάσταση σε σχέση με τη δική τους;
Αυτή η διαρκής σύγκριση με τους γύρω μας, όχι απλώς δεν είναι υγιής, αλλά μας κάνει δυστυχισμένους. Κι αυτό γιατί η πραγματική επιτυχία έρχεται μέσω της προσωπικής ανάπτυξης, της συναισθηματικής ολοκλήρωσης και της αγάπης – όχι από μία καλή θέση και υψηλό μισθό.
Παρακάτω, ακολουθούν τρεις λανθασμένοι ορισμοί της επιτυχίας που, στην πραγματικότητα, οδηγούν στον ακριβώς αντίθετο δρόμο.
Η επιβεβαίωση από τρίτους
Πολύ συχνά, αναζητούμε την προσοχή των άλλων. Περιμένουμε να μας πουν το «μπράβο», να μας κάνουν να αισθανθούμε ξεχωριστοί. Κι όμως, όλα αρχίζουν και τελειώνουν από εμάς. Εμείς καθορίζουμε την αξία μας, αποφασίζουμε τι είναι αυτό που μετρά και δίνουμε ίσως περισσότερη σημασία απ’ όση θα έπρεπε στο τι πιστεύει κάποιος άλλος για εμάς.
Είναι δύσκολο, όμως ένας άνθρωπος μόνο πρέπει να μας αποδεχθεί: Εμείς οι ίδιοι. Καθένας είναι υπεύθυνος για την πορεία που θα πάρει η ζωή του και, πολύ συχνά, επιλέγουμε να το ξεχάσουμε.
Η εμμονή με την καριέρα
Όταν συναντάμε κάποιον για πρώτη φορά, συνήθως μία είναι η ερώτηση που του κάνουμε για να σπάσει ο πάγος: «Με τι ασχολείσαι;». Σχεδόν αμέσως, μιλάμε για τη δουλειά σαν να είναι ο μοναδικός παράγοντας που μας καθορίζει. Κι όμως, η επαγγελματική επιτυχία δεν είναι τα πάντα.
Όσο άσχημο κι αν φαίνεται, μετά τη σύνταξη, το μόνο που θα έχει σημασία, θα είναι οι άνθρωποι που θα έχουμε στο πλευρό μας. Όσο σωστό και αν είναι το προφίλ μας στο LinkedIn, αν δεν έχουμε κανέναν να μοιραστούμε τα νέα για τις θέσεις που θα μας προσφέρει, θα αισθανόμαστε ένα κενό. Φυσικά και η εργασία είναι σημαντική, αλλά σίγουρα δε βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.
Η σύγκριση με τους άλλους
Το να μετράμε την επιτυχία μας σε σύγκριση με εκείνη των άλλων, είναι μονόδρομος προς τη δυστυχία. Είμαστε πιο επιτυχημένοι; Πιο έξυπνοι; Πιο μορφωμένοι; Έχουμε περισσότερους φίλους;
Το να προσπαθεί κανείς να ξεχωρίζει, είναι λογικό και καθόλου κατακριτέο. Το να μετατρέπεται, όμως, αυτή η προσπάθεια σε σκοπό ζωής, είναι τοξικό. Πάντα θα υπάρχει κάποιος καλύτερος – όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο καλύτερα. Είναι προτιμότερο να ανταγωνιζόμαστε τον εαυτό μας και όχι τους άλλους, να προσπαθούμε κάθε πρωί να ξυπνάμε καλύτεροι από την προηγούμενη μέρα. Να κυνηγάμε τα όνειρά μας και όχι απλώς να νικήσουμε το διπλανό μας, σε μία ατέλειωτη κούρσα που, στην πραγματικότητα, δεν υπήρξε ποτέ.
Διαβάστε επίσης:
Μινγκ Ζάο (PROVEN): Για τη δυναμική CEO, το μυστικό της επιτυχίας είναι η μητρότητα
Για ποιο λόγο δε χρειάζεται κυνηγάμε την ευτυχία;
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση