Η χρήση του θετικού χιούμορ σχετίζεται με αυξημένη αισιοδοξία και χαμηλότερο άγχος και κατάθλιψη, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “International Journal of Clinical and Health Psychology”.
Προηγούμενες έρευνες φανέρωσαν στοιχεία, ότι το χιούμορ παίζει ρόλο στη διαχείριση του άγχους και της κατάθλιψης. Η νέα μελέτη έγινε με σκοπό να διερευνήσει περαιτέρω αυτήν τη δυναμική, χρησιμοποιώντας ένα μαθηματικό μοντέλο, για την καλύτερη κατανόηση, του εάν το χιούμορ προστατεύει ή όχι από ζητήματα ψυχικής υγείας.
Οι τέσσερις τύποι χιούμορ πιστεύεται ότι έχουν διαφορετικές επιπτώσεις και ταξινομούνται ως θετικοί ή αρνητικοί. Οι δύο θετικές μορφές του χιούμορ, είναι το συγγενικό, το οποίο περιλαμβάνει τη δημιουργία αστείων που θα εκτιμήσουν οι άλλοι και η αυτο-ενίσχυση, που αφορά την εύρεση χιούμορ στην κατάσταση κάποιου, για να κάνει τον εαυτό του να αισθανθεί καλύτερα.
Το επιθετικό, είναι ένα αρνητικό στυλ που περιλαμβάνει τη δημιουργία αστείων εις βάρος άλλων, όπως πειράγματα και γελοιοποίηση. Το τελευταίο στυλ, είναι ο αυτοσαρκασμός, το οποίο περιλαμβάνει τη χρήση χιούμορ για την υποβάθμιση του εαυτού του, προκειμένου να πάρει την έγκριση από άλλους.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δύο θετικές μορφές χιούμορ, συσχετίστηκαν με αυξημένη αισιοδοξία και μείωση του άγχους και της κατάθλιψης. Από την άλλη πλευρά, οι δύο αρνητικές χρήσεις του χιούμορ, σχετίζονται με υψηλότερες βαθμολογίες άγχους και κατάθλιψης και χαμηλότερες βαθμολογίες αισιοδοξίας.
Τα ευρήματα, ήταν σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, που δείχνουν ότι οι άντρες είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν επιθετικό χιούμορ. Όσον αφορά την ηλικία, παρατηρείται ότι το χιούμορ μειώνεται, καθώς αυτή αυξάνεται.
Η μελέτη του χιούμορ, παρόλο που χρονολογείται από τον Πλάτωνα, είναι σύμφωνα με τους θεραπευτές, σε πρώιμο στάδιο μελετών. Αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Το μεγαλύτερο εμπόδιο όμως είναι πολιτιστικό. Για παράδειγμα, στην Κίνα, το χιούμορ είναι δια μέτρου αντίθετο, από αυτό στη Δύση. Αυτή η διαφορά, απομονώνει κάθε συμπέρασμα που βγάζουν οι ερευνητές από τις δυτικές χώρες για το χιούμορ και αυτό είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Συμπερασματικά αυτό που προκύπτει, είναι ότι ανάλογα με το στιλ που χρησιμοποιεί ο καθένας, μπορεί να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει ψυχικά προβλήματα και να βοηθήσει τους ψυχολόγους, να σκιαγραφήσουν καλύτερα την προσωπικότητα των ασθενών τους.
Η μελέτη, «Το χιούμορ ως προστατευτικός παράγοντας κατά του άγχους και της κατάθλιψης », γράφτηκε από τους Álvaro Menéndez-Aller, Álvaro Postigo, Pelayo Montes-Álvarez, Francisco José González-Primo και Eduardo García-Cueto.