Το άρθρο της Jennifer DaSilva με τίτλο με τίτλο «Το να βοηθούν οι γυναίκες τις γυναίκες δεν είναι απλώς ένα σύνθημα: Είναι καλή επιχειρηματική κίνηση» πήρε 16 χιλιάδες likes στο LinkedIn και 287 σχόλια, κάτι που στο σημερινό ψηφιακό κόσμο σημαίνει ότι έγινε viral. «Ήμουν πολύ περήφανη για αυτό, καθώς ήταν για ένα θέμα που στηρίζω και στη θεωρία και στην πράξη», δήλωσε στο Refinery29.
Κάτι συνέβη, όμως, και την έβαλε σε σκέψεις. Αναρωτήθηκε τι παραπάνω θα μπορούσε να γίνει ώστε να τονώσουμε η μία την άλλη, καθώς η λίστα των 100 Πιο Καινοτόμων Ηγετών του Forbes – που περιλάμβανε μία μόνο γυναίκα – αποδείκνυε την ξεκάθαρη ανάγκη για παραπάνω προσπάθεια. Η σχεδόν ανύπαρκτη γυναικεία παρουσία συζητήθηκε έντονα και αποτέλεσε αντικείμενο κακής κριτικής, όμως αυτό δεν αλλάζει την κατάσταση: Στο χώρο των επιχειρήσεων κυριαρχούν οι άνδρες, με τεράστια διαφορά. «Θα μπορούσα να προτείνω πολλές γυναίκες που καινοτομούν κάθε μέρα και, με κάποιον τρόπο, δεν αναγνωρίζεται η αξία τους», είπε η DaSilva.
Φυσικά, γίνονται και βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση – εκείνη της ισότητας. Το περιοδικό Inc. έγραψε ιστορία, έχοντας στο εξώφυλλο του τεύχους για τις 100 Γυναίκες Επιχειρηματίες την CEO του The Wing, Audrey Gelman, που βρίσκεται σε προχωρημένη εγκυμοσύνη.
Η αλληλοϋποστήριξη των γυναικών στον επαγγελματικό χώρο είναι ισχυρότερη από ποτέ, αλλά δεν αρκεί. Σύμφωνα με έρευνα του Ellevate Network, το 55% των γυναικών ακόμα πίστευε ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να στηρίξουν η μία την άλλη. Επιπλέον, το 29% των ερωτηθέντων είπαν ότι θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερη άμιλλα, παρά ανταγωνισμός μεταξύ τους, και το 27% θεωρούσε ότι θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερη δικτύωση και πιο επίσημες προτάσεις.
«Κάνω όσα μπορώ για να στηρίξω και να προωθήσω άλλες γυναίκες, αλλά το ότι είμαι επαγγελματίας που ταξιδεύει διαρκώς για τη δουλειά, μεγαλώνω δύο μικρά αγόρια, προσπαθώ να διατηρήσω υγιή το γάμο μου και να είμαι σωστή φίλη, δε μου αφήνει πάντα χρόνο να σκεφτώ τι παραπάνω θα μπορούσα να κάνω», εκμυστηρεύτηκε η Jennifer στο Refinery29. Αναζητώντας έμπνευση, λοιπόν, ήρθε σε επαφή με ηγέτιδες από πολλούς, διαφορετικούς τομείς και ζήτησε συμβουλές τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Να τι είχαν να πουν:
«Ο ανταγωνισμός έχει θέση, η κακία όχι.»
Η Fi Bendall, CEO του Female Social Network, πιστεύει ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τον ανταγωνισμό. «Παίρνω πολύ σοβαρά το να έχω στην ομάδα μου άτομα ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Δυστυχώς, έχω δει ότι πολλές διευθύντριες… αισθάνονται ότι πρέπει να προστατεύσουν τη θέση τους, κυρίως από άνδρες συναδέλφους, κάτι που τις αναγκάζει σχεδόν να συμπεριφερθούν όπως εκείνοι. Αυτό οδηγεί σε μοναξιά και απομόνωση. Δεν είμαστε άνδρες οπότε δε χρειάζεται να συμπεριφερόμαστε σαν το κυρίαρχο αρσενικό. Οι γυναίκες ενωμένες είναι πανίσχυρες, οι άνδρες και οι γυναίκες μαζί είναι ακόμα πιο ισχυροί, και πρέπει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο στην κοινωνία και στον επαγγελματικό μας κόσμο. Ο ανταγωνισμός έχει τη θέση τους, η κακία όχι.»
«Να προωθούμε ενεργά τις γυναίκες.»
Η γκουρού της διαφήμισης, Cindy Gallop, ιδρύτρια του The Social Sex Revolution, είναι γνωβστή για την ένταση με την οποία διαδίδει τα επιτεύγματα γυναικών. Λέει, «Είμαι απόλυτα συντονισμένη στην υπέροχη δουλειά που κάνουν οι γυναίκες σ’ αυτόν τον κόσμο επειδή είναι τόσο υποτιμημένη από τους άνδρες, οπότε μιλάω για τις γυναίκες που κάνουν όμορφα πράγματα με κάθε ευκαιρία – σε συσκέψεις, στα social media, σε συζητήσεις. Πρέπει να προωθούμε ΕΝΕΡΓΑ η μία την άλλη, από το να το κάνουμε στα social media, μέχρι να προτείνουμε γυναίκες σε συνέδρια, να προτιμούμε επενδύτριες.»
«Επικεντρώσου στην υπερδύναμή σου»
Προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα, αλλά η Jennifer Justice, συνιδρύτρια του TheJustice Dept, θεωρεί ότι πρέπει να εξυμνούμε ό,τι μας κάνει ξεχωριστές. «Όλες είμαστε καλές σε κάτι, και θα έπρεπε να μας προσλαμβάνουν για αυτό… Στη δουλειά, αισθανόμαστε ότι πρέπει να τα κάνουμε όλα – να είμαστε αφεντικά, λογίστριες, δικηγόροι, υπεύθυνες για το Ανθρώπινο Δυναμικό, τα πάντα. Δεν φτιάχνεται έτσι μία επιχείρηση. Οι γυναίκες πρέπει να προσλαμβάνουν ειδικούς για τους τομείς που δε γνωρίζουν τέλεια, και να δώσουν αυτές τις θέσεις σε γυναίκες. Υποστηρίζει το οικοσύστημα», λέει.
«Η προστασία είναι το κλειδί.»
Ως Αντιπρόεδρος της Johnson & Johnson και ιδρύτρια διαδικτυακής πλατφόρμας για γυναίκες της Νοτιοανατολικής Ασίας, η Seema Kumar πιστεύει πως χρειαζόμαστε μία ανοιχτή πολιτική. «Πρέπει να προσέχουμε εάν δεν υπάρχουν γυναίκες σε υψηλόβαθμες θέσεις και να κάνουμε κάτι για αυτό. Επίσης, οι διευθύντριες θα έπρεπε να έχουν ανοιχτή την πόρτα τους, ώστε άλλες να μπορούν να έρθουν να τους μιλήσουν για τις ανησυχίες τους και προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο τμήμα τους. Μόνο όταν εκείνες που θέλουν να μιλήσουν μάθουν ότι θα ακουστούν και θα γίνει κάτι, χωρίς επαγγελματικές ή προσωπικές κυρώσεις, θα αρχίσουμε να βλέπουμε θετικές αλλαγές.»
«Η εμπάθεια τα λύνει όλα.»
Η Mara LeCocq, Διευθύνουσα Σύμβουλο του Fishbowl, νομίζει ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε καλύτερα η μία την άλλη. «Η συμπεριφορά της κάθε μίας από εμάς, καθορίζεται από διαφορετικές εμπειρίες. Εάν δω μία γυναίκα με ανταγωνιστική αύρα, θα προσπαθήσω να την υπερασπιστώ… Πίσω από την ανταγωνιστικότητα κρύβεται πάντα ανασφάλεια,» λέει. «Την υποστηρίζω και δημοσίως και ιδιωτικά. Το να πω στον προϊστάμενό της, σε μία σύσκεψη, ότι είναι υπέροχη είναι κάτι που όλες εκτιμούμε και χρειαζόμαστε, όταν το αξίζουμε. Επίσης, βοηθάει στο να γκρεμίσει τα τείχη της και τελικά βοηθάει όλη την ομάδα. Η ανταγωνιστική γυναίκα θέλει κι εκείνη επιβεβαίωση.»
«Η συνεργασία είναι δύσκολη αλλά αξίζει.»
H Cate Luzio, ιδρύτρια του Luminary, βλέπει ταυτόχρονα την πρόκληση και την αξία των συνεργασιών της. Εξηγεί, «Ο ανταγωνισμός είναι εύκολος και υγιής μέχρι να πάψει να είναι – η συνεργασία είναι δύσκολη αλλά αξίζει. Το να δουλεύουμε μαζί θέλει χρόνο και προσπάθεια αλλά εάν δεν βάλουμε αυτό το χρόνο, χτίζουμε τοίχους που θα πρέπει να γκρεμιστούν. Να ηγείσαι παραδειγματικά. Στο Luminary γκρεμίζουμε τα τείχη και εντάσσουμε όλες τις γυναίκες (και τους άνδρες), όχι μόνο μία κατηγορία τους.»
«Να είσαι πιο ειλικρινείς.»
Οι ζωές των άλλων μπορεί να φαντάζουν ονειρικές στα social media, όμως η Dee Poku, συνιδρύτρια και CEO του WIE, πιστεύει πως πρέπει να γίνουμε αληθινοί. «Θα έπρεπε να είμαστε πιο ειλικρινείς για τα πάνω και τα κάτω της ζωής και της καριέρας μας. Η τάση στα social media είναι να μοιραζόμαστε μόνο τα καλά. Ξέρω πολλούς που έχουν φύγει από τα social media, και μπορεί να γίνει δύσκολο εάν έχεις προβλήματα, είτε αφορά στην απόκτηση παιδιών, είτε στην εξοικονόμηση χρημάτων. Θα κάναμε χάρη στον εαυτό μας εάν ήμασταν πιο ειλικρινείς για τα θετικά και τα αρνητικά που μας συμβαίνουν, όχι μόνο στα social media αλλά και στους κοινωνικούς μας κύκλους», λέει.
«Νιώσε άνετα γνωρίζοντας ότι δεν είσαι μόνη.»
Η Jennifer Willey, ιδρύτρια και CEO του Wet Cement, είναι ειδικός στη δημιουργία προγραμμάτων που βοηθούν τους ανθρώπους να συνδέονται. «Όταν δούμε πόσο ίδιοι και διαφορετικοί είμαστε, θα βρούμε κοινά σημεία και θα αναγνωρίσουμε τα μοναδικά μας χαρίσματα. Ο ευκολότερος τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι να αναθέσουμε στις γυναίκες προγράμματα ή projects για το αποτέλεσμα των οποίων ενδιαφέρονται ή για τα οποία ξέρουν ότι χρειάζονται βοήθεια – τότε θα στραφούν η μία στην άλλη και θα νιώσουν άνετα γνωρίζοντας πως δεν είναι μόνες. Το σύνδρομο του απατεώνα είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταλύτες. Δεν έχω οργανώσει κανένα workshop που να έχει βρεθεί γυναίκα (ή και άνδρας) και να μην έχει ταυτιστεί με κάποιο τρόπο και να θέλει να το ξεπεράσει.»