Η άσκηση είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την θωράκιση της υγείας του εγκεφάλου αλλά και για την επιβράδυνση της γνωστικής μείωσης, που σχετίζεται με την ηλικία.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science», ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (UC) μεταγγίστηκαν πλάσμα αίματος από ποντίκια που κινούνταν έντονα, σε ηλικιωμένα ποντικά. Το αποτέλεσμα ήταν μια βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας μαζί με καλύτερες επιδόσεις σε ένα τεστ λαβυρίνθου.
Μετά από διεξοδική έρευνα, οι ερευνητές περιόρισαν αυτό το αξιοσημείωτο αποτέλεσμα σε ένα μόνο ένζυμο που ονομάζεται GPLD1, το οποίο αυξάνεται με την άσκηση.
Για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα τους, οι ερευνητές του UC εξέτασαν μια ομάδα ασθενών στο Κέντρο μνήμης και γήρανσης του UCSF. Αφού παρακολούθησαν τις φυσικές δραστηριότητες των ασθενών με συσκευές Fitbit, παρατήρησαν ότι οι πιο ενεργοί συμμετέχοντες παρήγαγαν περισσότερο από το GPLD1. Η αύξηση αυτή, συσχετίστηκε με καλύτερη γνωστική απόδοση και στους ανθρώπους.
Αν και οι μηχανισμοί πίσω από αυτό το ένζυμο δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως, η συγκεκριμένη μελέτη επιβεβαιώνει πόσο σημαντική είναι η άσκηση στην πρόληψη της γνωστικής μείωσης. Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε περαιτέρω έρευνα για την εύρεση πρωτοποριακών φαρμάκων για το Αλτσχάιμερ και άλλες νευρολογικές ασθένειες.
Γιατί έχει σημασία αυτό;
Η άσκηση μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για την προώθηση της υγείας του εγκεφάλου, αλλά υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που δεν μπορούν να κινηθούν σε τακτική βάση.
Μια ομάδα ερευνητών από το UC San Francisco έχουν απομονώσει ένα ένζυμο που παράγεται κατά τη διάρκεια της άσκησης που θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει τη γνωστική μείωση σε εκείνους που δεν μπορούν να ασκηθούν.
Άσκηση και υγεία του εγκεφάλου: Αυτό που γνωρίζουμε μέχρι τώρα
Η σωματική άσκηση, αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και βελτιώνει τη ροή αίματος και οξυγόνου στον εγκέφαλο. Αυτή η βελτιωμένη κυκλοφορία έχει συνδεθεί με καλύτερη γνωστική λειτουργία.
Αν και πολλές έρευνες έχουν ήδη κάνει τη σύνδεση μεταξύ άσκησης και εγκεφάλου, οι επιστήμονες τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον λόγο πίσω από αυτό το όφελος. Πιστεύουν ότι το ένζυμο GDPL1, θα βοηθήσει στην εξήγηση αυτού του συσχετισμού.
Πώς κερδίζουμε περισσότερα GPLD1;
Το ήπαρ παράγει περισσότερο από το ένζυμο GPLD1 όταν ένα άτομο ασκείται. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη UC, υπήρχε μεγαλύτερη ανάπτυξη νεύρων στους εγκεφάλους των ηλικιωμένων ποντικών όταν η GPLD1 ήταν αυξημένη, γεγονός που οδήγησε σε καλύτερη απόδοση στο λαβύρινθο.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Η φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες είναι γνωστές αιτίες της εγκεφαλικής βλάβης που σχετίζεται με την ηλικία. Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης, κάνουν πιθανό το σενάριο, ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένα “χάπι άσκησης” από γιατρούς σε όλο τον κόσμο.
Όμως, οι ειδικοί λένε ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα δεδομένα για να προσδιοριστεί εάν αυτά τα οφέλη θα μεταφερθούν με την ίδια δραστικότητα στον άνθρωπο και ειδικά στους ηλικιωμένους και τους άρρωστους πληθυσμούς, που μπορεί να τα έχουν περισσότερο ανάγκη.
Υπάρχουν επίσης πρακτικά ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν, όπως το θέμα της πέψης.
Η GPLD1, μια πρωτεΐνη εξ ορισμού, μπορεί να μην την κάνει στη ροή του αίματος αφού έρθει σε επαφή με το οξύ του στομάχου. Αλλά ακόμη και αν οι ερευνητές βρουν έναν τρόπο να συσκευάσουν αυτό το ένζυμο σε ένα χάπι, η έγκρισή του για δημόσια χρήση χρειαστεί αρκετό χρόνο.
Διαβάστε επίσης:
Το αντίσωμα – όπλο στα χέρια των γιατρών ενάντια στον κορονοϊό
Tι μπορεί να προσφέρει στην υγεία η aerial yoga;
Τα απρόσμενα πλεονεκτήματα που έχει το 20λεπτο περπάτημα
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση